Commanderij De Mandel van Roeselare bezoekt Chablis en Champagne

Onder de deskundige leiding van voorzitter André en penningmeester Marleen start de Commanderij De Mandel met 45 reisgezellen op donderdag 11 november 2010 onder een zware lucht een driedaagse naar de noordelijke Chablis en de Champagne.

Een snelle hap, doorgespoeld met een variatie aangename wijntjes, op een parking in de bus, laat ons toe al kort na de middag onze koffers af te zetten in een hotel in Tonnerre.

Chauffeur Kristof parkeert even later de bus op de koer van Domaine de La Meulière in Fleys. We worden door de bedrijfsleider meteen meegenomen naar de bedrijfsgebouwen een paar honderd meter verder in de straat aan de overkant. Aan de gevel, achter de huizen houden we ondanks de gietende regen in om het landschap met zijn steile hellingen en schitterend georiënteerde wijngaarden te bewonderen. Maar binnen, voor de grote ramen kunnen we er verder van genieten. Deze wijnboer weet zelf te genieten van alles wat hij heeft, ook van het wondermooie uitzicht!

Claude Laroche verwelkomt ons, licht de productie van de streek en van zijn bedrijf toe en beantwoordt al onze vragen. Boeiend is zijn verhaal over de rigoureuze snoei, de bescherming tegen de vorst, de verzorging van de wijngaard in de zomer, de keuze van het oogstmoment, de selectie bij de manuele oogst en de zorgzame persing en goed opgevolgde vinificatie. We zijn al benieuwd hoe dat in het glas zal smaken …
Terug in de ontvangstruimte van La Meulière wacht een uitgebreide degustatie. We proeven zijn petit Chablis, de gewone Chablis, zijn vieilles vignes en de Cuvée de la vigne aux Songes en in Chablis premier cru: Fourchaume, Vaucoupin, Les Fourneaux en Monts de Milieu. Allen mooi in evenwicht. Pittig en fruitig met een mooie afdronk. Prijsbeestjes!

Voor meer over dit bedrijf, zijn hartelijke beheerders en deze streek: www.chablis-meuliere.com.
Als je er ooit stopt: vraag eens naar de Gouttes de Louis. Een mooi niet gecommercialiseerd experiment.

Best tevreden laden Claude en zijn zoon Vincent de bestellingen in.
We nemen afscheid als vrienden die elkaar zeker zullen terugvinden en we haasten ons naar de volgende afspraak waar andere bekenden ons opwachten.

Vanuit het natte donker schrijden we over de drempel in het helder licht van de bedrijfsgebouwen bij Vignobles Dampt et Frères, rue de Tonnerre 3 in 89700 Collan. De uitnodigend gedekte tafels, het smakelijk ogend buffet van crudités en een variatie aan artisanale charcuterie staan geruststellend klaar voor de lange toog.
Het weerzien met de broeders Emanuel, Eric en Hervé Dampt is gemeend hartelijk. De ‘chocolats belges’ maken het nog uitbundiger.

Emanuel leidt ons door de cuverie en hij legt uit hoe de temperatuur en de gisting van elke cuve gevolgd en beheerst worden. De opbrengst van elke terroir of ‘lieu dit’ wordt er individueel naar een maximale kwaliteit opgevoed. Als er gewerkt wordt met eik, wordt daar gedoseerd mee omgesprongen om deze fruitige juweeltjes geen geweld aan te doen.
Deze familie combineert passie én grote zorg voor hun producten met veel respect voor hun klanten. Emanuel neemt alle tijd om de vragen van de laatste bezoekers in de cuverie te beantwoorden terwijl de meesten al aanschuiven voor een glas bekoorlijke crémant. De 14 volgende wijnen steken elkaar naar de kroon terwijl we ons overgeven aan het charcuteriebuffet, gevolgd door een heerlijke jambon blanc met geurende rijst en Chablis-saus – de échalottes grises geven er een heerlijk parfum aan, vooral zoals de buurvrouw van de Dampts ze klaar maakt! – een royale portie kazen uit la douce France en op de koop toe een variatie aan gebak van moeder Dampt. Moeder Dampt en twee van haar kleinkinderen verzorgen de tafels en bedienen ons. De drie broers schenken en commentariëren hun wijnen.

Op hun verzorgde internetsite www.dampt.com vind je informatie over het bedrijf en hun wijnen. Wat je er leest is correct, maar nog te bescheiden. De overweldigende lijst van prijzen die ze behalen met hun crémant de Bourgogne, de basiswijnen in Bourgogne, wit rood en rosé, en Bourgogne Tonnerre , wit en rood, en Epineuil, hun petit Chablis en een variatie aan gewone Chablis evenals hun Chablis 1er cru ‘Les Fourneaux’ en ‘Fourchaume’ en hun Chablis Grand Cru ‘Les Preuses’ spreekt voor zich.

Het afscheid is zo mogelijk nog hartelijker dan het welkom en de buik van de bus wordt weer gespijsd met ’t beste nat uit de streek.

Na de nachtrust in Auberge de Bourgogne geniet iedereen welgezind van een mooi ontbijtbuffet.
Het weer valt even mee en de ochtendwandeling in het centrum naar de fosse Dionne en de Hospice van Tonnerre scherpt weer de zinnen.

We stoppen tegen de middag in één van de meest zuidelijke Champagnedorpen van de Aube: Les Riceys. De familie Bauser staat ons al op te wachten. Nauwelijks een minuut later staan we aan de pressoir en aanhoren het verhaal van vader René Bauser die telkens in de moeilijkste crisisjaren de beste investeringen had weten te doen en die boogt op een bedrijf met schitterende champagnes op basis van Pinot Noir, Pinot Meunier en Chardonnay maar ook op twee stille wijnen met een erkende ‘appellation’: de Rosé des Riceys en de rode Coteaux Champenois.

De degustatie wordt aangeboden in het ondergronds museum met wijnbouwgerei. Een smakelijke menu campagnard wordt vergezeld van de champagnes van het huis, een heerlijke rosé champagne en de van fruit knappende, stille, Rosé des Riceys en de rode Coteaux Champenois. Als we afscheid nemen krijgt de ‘buskelder’ weer zijn portie …

Nieuwsgierig? Kijk maar naar: www.champagne-bauser.com

In de late namiddag rijden we in Reims de poort binnen Champagne G. H. Mumm. De hostess leidt ons met professionele vriendelijkheid over de trappen, door de ruimten en langs de eindeloze gangen. Alles straalt het typisch imago van de grote champagnebedrijven uit. Maar de hostess onderschat de smaak van de Vlaamse champagnevrienden en stelt voor fifty fifty glazen brut en demi-sec te schenken. Het gelach bij dat aanbod zint de collega-schenker niet en de professionele vriendelijkheid verdwijnt heel even … Even snel worden we de degustatieruimte uitgedreven voor alweer een buslading andere proevers. We passeren de shop en proberen niet scheef te kijken. Mumm is genoeg gekend uit zichzelf zonder dat wij er ons moeten voor uitsloven.

Bij valavond laten we onze bagage achter in Best Hotel en zetten onze koers verder naar bekender en vriendelijker gezelschap: Doris en René Beaudouin en hun dochter Vanessa in Nogent L’Abesse.
We duiken er meteen de huiskelder in. Geen uitgebreid professioneel betoog nodig: voor de gilde is de champagne van René Beaudouin de huischampagne. De brut vloeit meteen rijkelijk zoals we bij René gewoon zijn. Hij kent onze smaak ... en wij de hunne. De mand met alle soorten trappistenbieren, inclusief het Hollandse La Trappe, laat René zijn ogen nog meer twinkelen. Als dat tenminste al kan. Hij doet een tegenzet: we worden uitgenodigd op 9 april 2011 naar de opendeurdag van de coöperatieve van het dorp, één van de modernste in de wereld. Nu twinkelen onze ogen …

Je wilt René, Doris en Vanessa vinden? www.champagne-rene-beaudouin.com
De coöperatieve bezoeken kan niet zo maar tenzij je hier even wil piepen: www.coop-nogent.fr of tenzij een lid van de coöperatieve u tijdens de vendanges mee neemt. Dan weet je niet wat je ziet. Kijk maar eens naar het verslag van ons bezoek in 2009!

Een uurtje later schuiven we rond de tafels. De Sint Jacobsnoten in zeevruchtensaus smaken bij de brut tradition. De rosé, gemaakt door toevoeging van rode wijn van Pinot Noir – hoe maak je anders rosé als er alleen chardonnay in Nogent L’Abesse staat? - vergezelt een heerlijk opgevuld bosduifje met seizoensgarnituur, gevolgd door een mooi kaasbordje. De millésime 2005 ondersteunt schitterend het dessert van ‘Emotion Chocolat’, crème brulèe en brochette de griotte.

De fine champagne smeert de kelen en enkele gezellen kunnen hun stem niet meer bedwingen … maar de wetgeving is streng voor de buschauffeur en daarom moet Kristof iedereen ten laatste om 24u15 aan het hotel uit zijn bus weten af te zetten. Maar iedereen weet: naar Beaudouin kom ik terug.

De nacht is kort en het ontbijt zeer welkom. Tot extreme ontzetting van Kristof komt René de bestellingen leveren voor we op zijn bus stappen.

Om 10 uur staan we in hartje Ecueil bij Vély-Prodhome op de stoep.
De allervriendelijkste dochter van de vierde generatie champagneboeren reproduceert de uitleg die ze haar vader zo vaak hoorde uitspreken terwijl haar 10-jarige toekomstige zesde-generatie-champagneboer al trots de glazen goddelijk vocht naar de proevers draagt. We proeven een Brut Tradition , gemaakt met 60 % Pinot Noir, 20 % Pinot Meunier en 20 % de Chardonnay van 2006 en 2007.

De rosé van Pinot Noir en Pinot Meunier ruikt naar rozen, honing, kruidigheid en de millésime van 40 % Chardonnay en 60 % Pinot Noir is mondvullend.
En dan komt de master himself toe en trekt ons mee de trappen af naar zijn kelder en vertelt er zijn champagnegeschiedenis en situeert zich in zijn geliefde streek.
Met schaamte bedwingen de meesten hun kooplust uit noodzaak… maar we houden dit adres zeker bij: www.champagne-vely-prodhomme.fr!

De chauffeur voert ons naar Epernay voor een wandeling door het centrum om de honger te scherpen. En ja, om 12:15 zitten we alweer aan tafel in la maison du vigneron te Saint-Imoges. Nog een huis van vertrouwen. Een waardige vertegenwoordiger van een rijke streek. Kijk eens naar de menu tradition!
Het coupke is toch zeker wel van Vély-Prodhome en smaakt weeral verrukkelijk, net als de saumon poché, de émincé de veau, de fromages affinés en de trilogie de desserts …

We zijn gewapend om in de gietende regen België weer tegemoet te rijden. Ze mogen er gerust zijn. Wij brengen kartons vol geconcentreerde zon mee naar huis.

Verbaasde Hoogledenaars kijken toe hoeveel uit een bus kan worden geladen …

Uw verslaggever Luc.